Ik fröbel graag. De definitie van fröbelen is volgens Van Dale: Vrijblijvend knutselen.  Zelf maken heeft nou eenmaal een grote aantrekkingskracht. Dingen die een ander koopt kun je toch ook proberen zelf te creëren??

Waarschijnlijk ligt deze scheppingsdrang ook ten grondslag aan mijn fotografie-interesse. Een foto maken heeft mijns inziens een scheppende factor in zich.

Veel mensen zijn voornamelijk vastlegfotografen: Verjaardagen, ijspret, koddige kinderkapriolen; kortom bijzondere gelegenheden worden vereeuwigd. Niets mis mee.
Zodra je van tevoren gaat nadenken wat het resultaat zal zijn ben je over de grens van alleen vastleggen gegaan en wordt het fotograferen minder vrijblijvend en in veel gevallen een lichte verslaving.
Nadenken over waar het licht vandaan komt, van welke plek je de mooiste compositie maakt of op welk moment van de dag je de beste foto van je onderwerp kan maken zijn dan ineens heel gewone dingen geworden.

Zodra je de dingen meer naar je hand  wil gaan zetten,  hoort daar ook vaak een groter arsenaal aan benodigdheden bij. Extra objectieven bijvoorbeeld, maar ook een opzetflitser is dan meestal een volgende stap.

En daar komt dan het fröbelen weer goed van pas. De opzetflitser is een handig ding, maar het heeft zo zijn beperkingen. Hard flitslicht recht van voren is in veel gevallen niet het meest flatteuze licht en heeft natuurlijk zijn toepassingen, maar veel fotografen zijn op zoek naar manieren om het flitslicht op een andere manier te kunnen gebruiken.

Er zijn al een aantal aanbieders die producten op de markt gebracht hebben om hier creatief mee om te kunnen.
Honl, Stofen, Lumiquest, Ray Flash en Orbis bijvoorbeeld.
Over het algemeen vrij prijzig en dus de moeite waard om eens te kijken wat je zelf kan maken.

Velen zijn mij al voor gegaan op deze weg en het bekende blog Strobist heeft al heel wat ideeen opgeleverd. Ook op DIYphotography zijn heel veel weekendprojectjes te vinden.

Veel knutselprojecten zijn erop gericht om licht diffuus te maken, te richten of van kleur te veranderen .

Niet alles lukt, of werkt goed genoeg om er lekker mee te kunnen werken. Mijn homemade softbox was geen lang leven beschoren bijvoorbeeld.
Wat ik wel regelmatig gebruik is het “brooddoosje”. Ik ben ook in het bezit van een Stofen Omni bounce, maar geef vaak de voorkeur aan mijn eigen creatie. Een vierkant diepvriesdoosje, het deksel kruiselings ingesneden over de flitser geschoven werkt verassend goed. Ik gebruik mijn flitser liefst met een cord of wireless, dus off-camera. Zag pas iemand die dan zijn flitser op een eenbeensstatief bevestigde, zodat je nog verder van je camera vandaan kan flitsen. Iemand hier ervaring mee?

Voor een groot difusserscherm -a la Califonia Sunbounce- gemaakt van vier stukken pvc-buis en een lapje voeringstof moet ik nog een goede bevestigingsmanier bedenken, maar werkt wel fijn.  Ook handig om fel zonlicht te filteren.
Voor een zelfgemaakt grid van zwarte rietjes bleek ik niet genoeg geduld te hebben, maar veel mensen schijnen dit tot grote tevredenheid te gebruiken.

Een snoot van twee blaadjes zwart rubberblad en duck tape werkt prima! Het rubberblad is elastisch en rekt dus iets mee, ook zonder klittenband of iets dergelijks blijft het goed genoeg zitten. Mijn eerste homemade snoot was trouwens een zwart velletje papier om de flitser heengevouwen en vastgezet  met een haarelastiekje, werkt ook prima, maar is wat minder lang houdbaar met een knippende kleuter in huis…

Als je geen zin hebt om zelf met papier, lijm en aanverwante artikelen aan de gang te gaan, is er ook nog de mogelijkheid om bestaande voorwerpen te gebruiken of aan te passen aan je flitswensen. Vooral IKEA is een goede bron van bruikbare voorwerpen, maar ook bij winkels als Xenos en Action kun je heel wat inspiratie vinden.

Zelf gebruik ik sinds kort de alom bekende bolvormige rijstpapieren lampenkap als difuser en de speelgoedopruimbakjes als kleurfilters. (Beiden van IKEA)
Er zijn talloze toepassingen voor IKEA spulletjes te vinden op het internet. Een kleine greep:
Lichttenten en Softbox

Een heel snel te maken bouncer is deze: uitprinten, knippen, plakken, klaar….

Niet iedereen zal het aandurven om zich met zijn of haar zelfgeknutselde spulletjes tussen andere fotografen te begeven, maar als het werkt…. waarom niet?!

Met dank aan Vader Pluis voor het belangeloos beschikbaar stellen van zijn tijd 🙂

Dit artikel is ook te vinden op Photofacts.nl