nr. 1
Hij is niet spannend, nog vernieuwend en al helemaal niet bijzonder mooi… De eerste opname met mij eigen sony alpha 700. Het werd me toch te link met alleen mijn ietwat krakkemikkige konica minolta 7d op reportage. En met dank al al mijn sponsoren (cq verjaardagsvisite) en mijn nieuwe werkgever heb ik dan toch mijn eigen sony in huis.
Nu had ik natuurlijk al een post beloofd met de alpha 700 op Safari, maar vandaag kwam dat letterlijk uit. Ghislaine had een dagje vrij en met z’n tweetjes trokken we naar de Beekse Bergen. Het was prachtig weer, er was maar een (Vlaams) schoolreisje en een bus met oudere medemensen, maar verder was het heerlijk rustig en konden we zelfs rond etenstijd binnen een paar minuutjes ons frietje met frikandel meenemen naar een plekje aan een tafeltje in de schaduw.
Ghislaine was eigenlijk al geheel tevreden met het ritje Safari-bus en daarna de speeltuin, maar moeders wilde toch graag wat meer van het park zien. Met veel overredingskracht cq pedagogisch verantwoorde chantage ging ze toch mee naar de vogelshow. Dit duurde haar veel te lang, en omdat het echt verboden is tijdens de show weg te lopen bedacht ze een andere oplossing. Uit het voorvakje van haar rugzak kwam een boekje dat ze in een onbewaakt ogenblik daar zelf had ingestopt en mevrouw ging op haar gemakje zitten lezen terwijl iedereen ooh-de en aaah-de bij de roofvogels. Druif….
Een minpuntje van de sony is dat het nummeren mij nog niet helemaal duidelijk is. Als ik een andere instelling kies (hoewel het bij mij meestal de “M” stand is) nummert ie wel door, maar staan die files toch achteraan! Ik moet nu toch het boekje maar eens gaan lezen. Groot pluspunt is de veel snellere scherpstelmotor en volgens mij is ook de witbalans beter. Kon ik bij de konica minolta 7d nooit de voorgeprogrammeerde correcties in photoshop naar bv schaduw gebruiken, bij de sony lijkt dit beter te werken.
Vandaag ook maar weer eens mijn telelens uit het stof gehaald! Niet echt een superlens, daar was mijn financiele situatie toendertijd niet naar, maar vooral in dit soort situaties een handig objectief. (75-300) Groot voordeel van de Sony/Minolta body’s: de stabilisatie zit in de body en niet in de lens, waardoor ook met dit objectief de zaak qua “shake” in de hand gehouden wordt. Wat met mijn analoge camera onmogelijk was, lukt nu wel: een scherpe foto zonder statief op 300mm. Toch weer leuk om eens te gebruiken.
Kinderen zijn dol op dieren. Maar mensen met camera’s ook! Er wordt wat afgeklikt en -gedraaid in zo’n dierentuin (en ja, ik doe het ook…) Toch blijft het voor mij een vraagteken wat er nou aan is om een stilliggende gnoe te gaan filmen! Maar, ieder zijn ding, nietwaar? 🙂
Meest handige aanschaf van vandaag was een verrekijkertje voor Ghislaine. (of “verderkijker” zoals ze het zelf noemt) Overal moesten de dieren/planten/takjes ermee bestudeerd worden. Ze kwam er alleen gelukkig op tijd achter dat lopen terwijl je door zo’n ding tuurt niet erg handig is.
Digitale camera’s houden niet van tegenlicht. Bij deze zebra heb ik expres overbelicht, zodat het beestje er goed opstond. Dat de omgeving dan wat overbelicht is, het zij zo. Toch heb ik ook hier het idee dat de sony wat meer aankan dan mijn 7d’tje.
Tot slot nog wat random-plaatjes van vandaag: